T.S. ELIOT - "Jałowa ziemia"

Thomas Stearns ELIOT - “Jałowa ziemia”
Dwujęzyczne wydanie z 1989 roku pozwala podziwiać , obok Eliota, i jego tlumacza - Miłosza. Pierwszy raz Eliotem zachwycałem się w latach 60-tych, wydaniem również dwujęzycznym pt. „Poezje wybrane”, lecz w czyim tlumaczeniu nie pomnę.
Całość jest tak wspaniała, że mimo szczegółowych arcymądrych przypisów, jak i znajomości łaciny /b. wymagająca w liceum p.Wierzbicka/ i wszelkich mitologii /hobby/ niewiele zrozumiałem. Ale podziwiałem i podziwiam, bo tak wypada. W takiej sytuacji oddaję głos Wacławowi Sadkowskiemu, który w opracowanu Jerzego Gronau’a pt „Wędrówki po bibliografii Eliota” napisał:
„Prawdziwym jednak objawieniem genialnego talentu Eliota stał się poemat „Ziemia jałowa” /The Waste Land/ 1922, będący parafrazą średniowiecznej legendy o Parsifalu i poszukiwaniu św. Graala. Poemat stał się sumą rozległej erudycji autora, jego wiedzy o kulturze i mitologii różnych epok historycznych, z których perspektywy świat cywilizacji technokratycznej XX w. jawi się poecie jako pusty, jałowy i martwy”.
No to wszystko jasne, a ja chciałem Państwu zaproponować arcyciekawą zabawę w poszukiwanie w tłumaczeniu Miłosza, gdzie wena go poniosła, a jego licentia poetica nadała niektórym wersetom trochę odmienny od originału wyraz.