Francois Rene de CHATEAUBRIAND - "Atala"

Francois Rene de CHATEAUBRIAND - „Atala”
Chateaubriand /1768-1848/ to klasyka wczesnego francuskiego romantyzmu. Z Wikipedii wybrałem jedno istotne zdanie o nim:

„Chateaubriand posiadał zdolność przesycania, tego co pisał, treścią emocjonalną. Liryczna wibracja jego zdań wypełnia i przedłuża ich sens, czyniąc jego prozę poezją w stanie czystym''

Pełna nazwa omawianego utworu opublikowanego w 1801 r. to „Atala czyli Miłość dwojga dzikich na pustyni”, no i, jak można było się spodziewać, główny bohater wpisuje się w konwencję „szlachetnego dzikusa”, a młoda, skłonna do poświęceń Indianka, jest, oczywiście, chrześcijanką.

Znawcy Chateaubrianda zauważają jego podróż do Ameryki w 1791 roku, lecz twierdzą, że opowiadanie powstało, nie pod wpływem osobistych wędrówek, a raczej zasłyszanych opowieści. Dzisiaj to należy traktować jako klasykę, bez pastwienia się nad nią, i czytać z dobrotliwym uśmiechem i wyrozumiałością. Po prostu wypada zaliczyć. /Dostępne na „wolne lektury”/