Thursday 25 April 2019

Światopełk KARPIŃSKI - „Ściana śmiechu”



Notka  wydawcy:
Wydany w roku 1938 zbiór kilkudziesięciu humoresek i satyr, w dużej części mających swój finał przed stołecznym sądem grodzkim, przedstawiających codzienne i niecodzienne zatargi i wybryki mieszkańców przedwojennej Warszawy. Tomik zamykają zabawne opowiadania fantastyczne oraz barwny, nasycony metaforami obraz niespokojnego życia miasta nocą”.
Światopełk  Karpiński  (1909 -40) …  (Wikipedia):
„….Ukończył Szkołę Nauk Politycznych w Warszawie. Współpracował z "Cyrulikiem Warszawskim" i czasopismem "Szpilki". 25 stycznia 1936 za zbiór Trzynaście wierszy  otrzymał Nagrodę Młodych Polskiej Akademii Literatury w kwocie 2 tys. zł. Pisał felietony, szopki polityczne (wraz z Januszem Minkiewiczem), także piosenki kabaretowe…”
Ten  zbiór  wydany  został  w  1938  r.  i  jak  na  mój  gust  sporo  „zwietrzał”,  bo  długo  nie  pobudził  mnie  do  śmiechu.   To  humor  na  poziomie  młodzieńczym,  przedmaturalnym,  przy  czym  odnoszę  wrażenie,  że  autor  cierpiał  na  samouwielbienie,  bo  takie  podejrzenie  wzbudza  jego  infantylizm.  Dykteryjki  opowiedziane  pojedynczo,  u  cioci  na  imieninach,  mogłyby  rozbawić  towarzystwo,  natomiast   lektura  wzbudza  jedynie  zażenowanie.  3/10
PS  Może  ostro,  lecz  tak  ad  hoc  przypominam  sobie,  że  w  tym  samym  czasie  tworzyli  wybitni  kpiarze,  jak  np.  Marian  Hemar  czy  Kornel  Makuszyński,   więc  lepiej  ich  poczytać

No comments:

Post a Comment