"WOLNE LEKTURY”
REWELACYJNIE WYWIĄZUJĄ SIĘ Z EDUKACYJNEJ MISJI. DZIĘKUJĘ!
Bohatera
odwiedza kwestionowany przez
niego CZAS, ucieleśniony
byt - Tempus,
do którego się
zwraca:
„—
O tak! Wychudłeś diabelnie! Do wymiarów wskazówki zegara. Zbezcześciłeś świętą
tajemnicę trwania, zmąciłeś cudowną
płynność fali, ty pałubo życia! — krzyknąłem, zrywając się
z miejsca ...”
Pozwalam
sobie uzupełnić przypis:
„pałuba —
daw. niezgrabna kukła lub osoba taką przypominająca”
przypomnienie, że
to również tytuł
dzieła adwersarza Grabińskiego
- Karola Irzykowskiego
Teorię
„trwania” bohatera zainspirowała myśl:
„.... Życie
płynie szeroką zwartą falą w zjawiskach związanych z sobą tak
spoiście, że ich rozdzielanie na momenty jest śmiesznym i karykaturalnym...”
Bohater
odszukuje adwersarza, a
konsekwencją ich spotkania
jest nekrolog:
„Zgon Czasu.
W nocy
z 29 na 30 listopada br. zginął bezpowrotnie Tempus Saturn, by ustąpić
miejsca wieczystemu Trwaniu”.
Wskazówki
wszystkich zegarów zatrzymały
się w momencie
śmierci starego zegarmistrza.
Ładne 7/10
No comments:
Post a Comment