„WOLNE LEKTURY” REWELACYJNIE WYWIĄZUJĄ SIĘ Z EDUKACYJNEJ MISJI. DZIĘKUJĘ!
Utwór
dostępny na:
Najkrótsza recenzja:
źle się kończą
figle z uczuciem.
Z abstraktu
na stronie 3
e-booka:
„…’Na jakie bezdroża może nas zawieść pierwsze uniesienie! Szczęśliwy,
moja piękna przyjaciółko, kto jak ty nauczył się nigdy mu nie ulegać!’ Pulsujący namiętnościami obraz życia
francuskiej arystokracji w XVIII wieku, dla której miłość to rozgrywka,
cnota prowokacja, a pozory są wszystkim.… …..Z wymienianych przez bohaterów listów
wyłania się niezapomniana historia zemsty, pożądania i manipulacji,
a jednocześnie opowieść o potędze słowa….”
Klasyka, lecz
warta omówienia ze
względu na arcyciekawą
„Przedmowę” Boya. Czytamy
w niej:
„…Jedyna
książka, jaką Laclos zostawił, zapisana jest w rzędzie trwałych bogactw
literatury francuskiej. Jest ona podwójnie ciekawa; raz jako nieporównany wyraz
doby, w której powstała i którą maluje, po wtóre jako arcydzieło
psychologii, mało równych sobie mające. Całą książkę wypełniają jedynie sprawy
miłości… ..Przygody miłosne, oto szranki godne
rozwinięcia najszlachetniejszych przymiotów, oto pole popisu dla odwagi,
zręczności, żądzy sławy…. ….Cechą
miłości w XVIII w. (zanim przenikną wpływy Russa) jest odarcie jej ze
wszystkich zasłon. Ani śladu tu z owego ubóstwienia, jakim była otoczona
w wieku Ludwika XIV; ani śladu z owego języka pełnego czci
i kultu dla kobiety, osłaniającego swymi religijnymi niemal formułkami
całą materialną stronę miłości. To wszystko odpada; ‘miłość’ staje się
synonimem pożądania, przelotnej skłonności, „wymianą dwóch kaprysów
i zetknięciem dwóch naskórków”, wedle dosadnego określenia Chamforta... …Nad akcją dominuje postać margrabiny de
Merteuil, w której rączce zbiegają się wszystkie nici intrygi. Jest to niewątpliwie
jeden z najsilniej narysowanych typów kobiecych żyjących
w literaturze… … Autor ‘Kwiatów grzechu’, Baudelaire, który nie mógł pozostać
nieczułym na niezdrowy urok wydzielający się z kart tej powieści, opatrzył
ją następującym nadpisem: ‘Ta książka, jeżeli parzy, parzyć może jedynie na
kształt lodu’…”
Genialny Boy
„Niebezpieczne związki” przetłumaczył, przypisami
opatrzył i intelektualną, piękną
przedmowę napisał, z
której zacytowanych parę
słów ma Państwa
zachęcić do jej
przestudiowania, jak i,
oczywiście, samej książki,
której oczywiście stawiam
10/10, a jako
uzupełnienie przepisuję z
Wikipedii ekranizacje tego
smakowitego dzieła:
Wybrane ekranizacje kinowe
Niebezpieczne związki (Les
Liaisons dangereuses, 1959), reżyseria: Roger Vadim, w rolach
głównych: Jeanne Moreau, Gérard Philipe i
Annette Vadim. Akcja książki przeniesiona w lata pięćdziesiąte XX wieku.
Wierna żona (Une femme fidele, Game
of Seduction), 1976,
reżyseria: Roger Vadim,
w rolach głównych: Sylvia
Kristel, Nathalie
Delon, Jon Finch
Niebezpieczne związki (Dangerous
Liaisons, 1988),
reżyseria: Stephen
Frears, w rolach głównych: Glenn Close, John Malkovich i Michelle Pfeiffer. Film był
nominowany do Oscara w
siedmiu kategoriach, zdobył trzy z nich.
Valmont (1989), reżyseria: Miloš Forman, w rolach
głównych: Annette
Bening, Colin Firth i Meg Tilly.
Szkoła
uwodzenia (Cruel Intentions, 1999), reżyseria: Roger Kumble, w rolach głównych: Sarah
Michelle Gellar, Ryan Phillippe i Reese Witherspoon. Swobodna
adaptacja, akcja toczy się pod koniec XX wieku w Ameryce.
Untold Scandal 2003, reżyseria: Lee Je Yong, w rolach
głównych: Lee Mik Suk, Jeon Do Yeon i Bae Yong Joon. Swobodna adaptacja
powieści, wydarzenia rozgrywają się w osiemnastowiecznej Korei.
Wybrane ekranizacje telewizyjne
Les Liaisons dangereuses 1980, film produkcji francuskiej, reżyseria:
Claude Barma, w rolach głównych: Claude Degliame, Jean-Pierre Bouvier i Maïa
Simon.
Les Liaisons dangereuses 2003, a miniserial produkcji francuskiej,
reżyseria: Josée Dayan, w rolach głównych: Catherine Deneuve, Rupert Everett i Nastassja Kinski.
No comments:
Post a Comment