Ruben GALLEGO - "Białe na czarnym"

Ruben GALLEGO - "Białe na czarnym"

Ruben David Gonzalez Gallego (ur 1968) - rosyjski pisarz i dziennikarz, znany jest przede wszystkim jako autor tej właśnie autobiografii, za którą dostał w 2003 roku rosyjską nagrodę Bookera .
Wikipedia:
"....Jego dziadkiem od strony matki był Ignacio Gallego - generalny sekretarz Komunistycznej Partii Hiszpanii... ...Ruben od dzieciństwa jest sparaliżowany. Oficjalna diagnoza – mózgowe porażenie dziecięce. Od wieku 1,5 roku wychował się w domach dziecka dla inwalidów i domach starców w ZSRR.... ..w 2001 spotkał się z matką w Pradze, po czym pozostał w Europie Zachodniej... ..Obecnie mieszka w Waszyngtonie.."

Przeszukałem internet i niestety, znalazłem szczegółów o nim niewiele, a w dodatku znacząco różniących się. Podają, że matkę okłamano o jego śmierci na polecenie wpływowego dziadunia. Niektóre źródła podają, że urodziły się bliźniaki, ale tylko jednego dało się uratować. Drugi – Ruben, miałby umrzeć mając 1,5 roku.
Ruben jest inny, bo ma porażenie mózgowe; Ruben jest inny bo jest sierotą; Ruben jest inny, bo ma ciemną karnację. Trzykrotnie inny , ale wciąż ECCE HOMO !!

Oczywiście chodzi o znaczenie nietzscheańskie; zainteresowanych odsyłam do omówionego w Wikipedii ostatniego dzieła Nietzschego pt „Ecce Homo: Jak się staje, czym się jest ":
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ecce_Homo_(ksi%C4%85%C5%BCka)

Walka autora o godne życie zmaganie się z losem jego i jemu podobnych to jedna strona, a druga głęboki humanizm licznych opiekunów, którzy są współuczestnikami cierpień chorych. Symboliczna staje się scena, gdy niania załamana tragediami niepełnosprawnych, chce zrezygnować ze swojej pracy, a słuchający pop nakazuje kontynuować pracę, bo to jej misja i jej Krzyż Pański.

Dziesiątki mini opowiadań, od których nie można się oderwać. Brak mnie słów, by wyrazić swój stan po lekturze, więc tylko mówię: TO TRZEBA SAMEMU PRZECZYTAĆ. 10/10