Petr Šabach - „Dowód osobisty”

Porównując  daty  wydań:  „Gówno  się  pali” – 1994,  „Pijane  banany” – 2001 oraz  „Dowód  osobisty” -  2006  dochodzę  do  wniosku,  że  autor   postępów  nie  poczynił,  przez  co  mój  entuzjazm  sukcesywnie  malał.  Szczęśliwie,  są  to  krótkie  książeczki,  temat  -  beztroska  młodość  -  atrakcyjny,  prowokujący  do  własnych  wspomnień,  więc  lektura  jest  lekka,  łatwa  i  przyjemna,  a  o  wpływie  Hrabala  pisałem  w  poprzedniej  opinii. 

Notka  Wydawnictwa  kończy  się  słowami:

„.. Z charakterystyczną nostalgią i dobrodusznym uśmiechem, kolejny raz przekonuje czytelnika, że właściwie nieważne co, gdzie i w jakich czasach się pije, czy znosi. Ważne z kim…”

Podzielam  tę  opinię,  zachęcam  do  lektury,  choć  moje  wspomnienia  wydają  się  mnie  o  wiele  bardziej  atrakcyjne.  7/10