Józef PUCIŁOWSKI
- „WIARYgodne chrześcijaństwo”
O Kościele
z miłością acz
ciut złośliwie
Józef Puciłowski (ur.1939)
OP tj dominikanin
(Zakon nazywa się oficjalnie po
łacinie Ordo Praedicatorum (pol. Zakon Kaznodziejów),
stąd skrót przy nazwisku „OP”).
Wikipedia:
„….Józef
Puciłowski znany jest z bezkompromisowego, krytycznego myślenia, wyrażania
swych poglądów bez ogródek oraz często ironicznych i prowokacyjnych wykładów
i kazań. Od lat 60.
opublikował ponad 250 artykułów ma tematy religijne, historyczne i polityczne,
przede wszystkim na łamach miesięcznika katolickiego Więź i Tygodnika Powszechnego.
Głównymi tematami są historia Kościoła w Polsce i na Węgrzech oraz kondycja
moralna Kościoła i jego funkcjonowanie we współczesnym społeczeństwie. Podejmuje
trudne tematy związane z własną wspólnotą religijną,
krytykując postawy nacjonalistyczne i ksenofobiczne..”
Wydawnictwo WAM:
„…..Ta
książka to zbiór bezkompromisowych komentarzy do Pisma Świętego. To
swoiste Credo ojca Józefa Puciłowskiego OP, pokazanie czym w
istocie jest chrześcijaństwo godne wiary, godne życia każdego z nas…”
Cóż, mnie pozostaje
wynotować parę cytatów
i gorąco polecić.
Ze wstępu o. Dawida
Kusza:
„…Niniejsza książka jest – można by
rzec – owocem 14-letniego głoszenia ojca Józefa. Punktem wyjścia każdego
kazania był przypadający na daną niedzielę fragment Ewangelii. Komentarz nie
ograniczał się jednak tylko do niej. Wzorem swoich duchowych mistrzów jeszcze
z czasów wrocławskich (gdzie studiował, a następnie pracował przed
wstąpieniem do zakonu) ojciec Józef starał się pokazywać przewodnią myśl,
łączącą całą liturgię słowa, by następnie odnieść ją do konkretnych
sytuacji życiowych, rodzinnych, społecznych….”
CYTATY:
„….Prawdziwa miłość
(a za nią stoi prawo Zbawiciela) nigdy nie zniewala, nie zawłaszcza –
a czyni człowieka wolnym!..”
„…Pan
Bóg jest Tajemnicą, a droga do Niego wiedzie przez miłość, która na co
dzień może przybierać postać zwykłej życzliwości, gotowości pomocy drugiemu,
prostego słowa bez agresji. I nie ma w niej pychy
i arogancji!..”
„…..Dla Boga, który
rodzi się człowiekiem, każdy człowiek jest ważny” (ks. J. Kudasiewicz)…”
„….„Świętość”
osobista na zasadzie „wyklęczenia”, „wyspowiadania”, „wysłuchania” nie
konfrontowana z tym, co zewnętrzne, w zetknięciu z drugim człowiekiem –
to egoizm. To właśnie egoizm wbrew intencjom człowieczym miast przyprowadzać do
Boga, odwodzi od Niego…”
„….A czy można
kochać Boga, nie kochając człowieka? Nie, nie można!...”
„….Religijność
bowiem, pojmowana przede wszystkim jako wypełnianie rytualnych przepisów, ulega
wyjałowieniu – staje się ludzkim działaniem, nie jest już komunikacją
z Bogiem…”
…„droga wiary jest drogą od lęku do radości, od ułudy i iluzji
ku zdziwieniu i wdzięczności za rzeczywistość przerastającą możliwości
naszej wyobraźni” (T. Hálik)
To cytaty z
zaledwie 10% kazań
zawartych w książce,
lecz już one
z pewnością zachęcą
myślących i poszukujących
do samodzielnej lektury.
10/10
No comments:
Post a Comment