Władysław BARTOSZEWSKI, Michał KOMAR - "...mimo wszystko" wywiadu rzeki część II

Władysław BARTOSZEWSKI, Michał KOMAR - "....mimo wszystko" wywiadu rzeki księga II

Nie rozumiem braku zainteresowania rzeczywistością, bo na LC znajduję zaledwie dziesięć opinii. Jak widać wyżej, jest to II część wywiadu rzeki. Nie jest konieczna lektura I części, natomiast polecam moją recenzję jej, bo nie zamierzam się powtarzać. O dziwo, I część miała 65 opinii, choć bardziej dotyczyła przeszłości.
Zacznę od przepisania fragmentu uwagi Bartoszewskiego z notki redakcyjnej, bo, jak on, miewam czasem trudności z akceptacją pewnych objawów teraźniejszości:
"...Kiedy dostrzegam, że dzieło życia tej odchodzącej generacji jest kwestionowane, pada łupem aparatczyków politycznych czy po prostu bezmyślności, zacietrzewienia, zawiści i wręcz głupoty politycznej, czasami padają z moich ust gorzkie słowa.."

Bartoszewski przytacza znany wiersz niemieckiego pastora Martina Niemollera, który z chęcią przepisuję (s.12-13):
„...Gdy nazi przyszli po komunistów, nie odezwałem się, bo nie byłem komunistą.
Potem przyszła kolej na Żydów, i znowu się nie odezwałem, bo nie byłem Żydem.
Potem przyszli po związkowców, i znowu się nie odezwałem – bo nie należałem do związków zawodowych.
Potem przyszli po katolików i nie protestowałem, bo byłem protestantem.
Wreszcie przyszli po mnie - i nie było już nikogo, kto wstawiłby się za mną...”

Ten wiersz Profesor przywołał w nawiązaniu do swojej uwagi w artykule do ówczesnej 'Prawdy Młodych' (s. 12):
„....zbrodnią jest reagować na nieszczęście dopiero wtedy, gdy się samemu zostanie zagrożonym..”

Mnie ta myśl kojarzy się akurat z Sołżenicyna „Oddziałem chorych na raka”. No cóż, okoliczności porównywalne. Parę stron dalej trafiam na ulubione credo Profesora (s. 22):
„... Bycie przyzwoitym nie zawsze jest opłacalne. Warto być przyzwoitym!”
I za to go kocham! I Jego poczucie humoru również (s. 28):
„....Pocieszam się myślą, że jeśli Bóg dopuścił, aby wśród dwunastu apostołów był Judasz, czyli osiem procent tego grona, to widocznie i wśród współczesnych może być osiem procent łajdaków”

W tej części wywiadu dominują stosunki polsko – niemieckie i starania Polski o przyjęcie do UE i NATO. Kapitalna kopalnia wiedzy o ludziach i wydarzeniach tej epoki winna wzbudzać powszechne zainteresowanie; może niektórych zachęcę swoją recenzją. Na koniec wybrałem jedno istotne zdanie charakteryzujące poglądy Bartoszewskiego (s. 259):
„...Dwa wielkie systemy polityczne XX wieku - faszyzm i komunizm - uczyniły śmiertelną wrogość istotą swego istnienia...”