Patrick Modiano , Jean-Jacques Sempé - „Katarzynka”

Tak,  to  ten  laureat  Nobla,  wzbogacony  ilustracjami  Sempe,  przedstawia  na  50 stronach,  wspomnienia   Katarzynki,   która  obecnie  jest  dorosła,  dzieciata  i  mieszka   w    Nowym  Jorku.   Jej  dziecięce  obserwacje   z  paryskiego   świata  dorosłych   i   poznawanie   jego  ułudy,  tchnie    świeżością  i  niewinnością,  bo  wydaje  się  on  jej   normalny   i  naturalny.   Dzięki  temu   i  wspomnienia   pozostają   piękne,  nie  poddane  weryfikacji.   Bo  pamiętamy  tylko  to,  co  chcemy  pamiętać. 

Najtrafniejszą  recenzję  napisała  „Anna  G.-P.”:

„Za klimat. Za klimat kocham Modiano.”

Ja  też.  I  jeszcze  dodam,  że  jeśli   ktoś   jeszcze  nie  polubił  Modiano,  to  niech  zacznie  lekturę  od  tej  książeczki .  

A  według   nieudacznika    tatusia  Kasi   „świat  nie  jest  taki  zły”,   oczywiście  w  jego  marzeniach   i   w  subiektywnych  wspomnieniach.    Urocze  8/10